bhaju mana charana saṃkata harana
Krishna Bhajan
भजु मन चरन संकट-हरन। सनक, संकर ध्यान लावत, सहज असरन-सरन॥ सेस, सारद, कहैं नारद संत-चिन्तन चरन। पद-पराग-प्रताप दुर्लभ, रमा के हित-करन॥ परसि गंगा भई पावन, तिहूं पुर-उद्धरन। चित्त चेतन करत, अन्तसकरन-तारन-तरन॥ गये तरि ले नाम कैसे, संत हरिपुर-धरन। प्रगट महिमा कहत बनति न गोपि-डर-आभरन॥ जासु सुचि मकरंद पीवत मिटति जिय की जरन। सूर, प्रभु चरनारबिन्द तें नसै जन्म रु मरन॥
bhaju mana carana saṃkaṭa-harana। sanaka, saṃkara dhyāna lāvata, sahaja asarana-sarana॥ sesa, sārada, kahaiṃ nārada saṃta-cintana carana। pada-parāga-pratāpa durlabha, ramā ke hita-karana॥ parasi gaṃgā bhaī pāvana, tihūṃ pura-uddharana। citta cetana karata, antasakarana-tārana-tarana॥ gaye tari le nāma kaise, saṃta haripura-dharana। pragaṭa mahimā kahata banati na gopi-ḍara-ābharana॥ jāsu suci makaraṃda pīvata miṭati jiya kī jarana। sūra, prabhu caranārabinda teṃ nasai janma ru marana॥