तस्मादसक्तः सततं कार्यं कर्म समाचर।
असक्तो ह्याचरन्कर्म परमाप्नोति पूरुषः।।

नियतं कुरु कर्म त्वं कर्म ज्यायो ह्यकर्मणः।
शरीरयात्रापि च ते न प्रसिद्ध्येदकर्मणः।।

अथातः संप्रत्तिः—यदा प्रैष्यन्मन्यतेऽथ पुत्रमाह, त्वं ब्रह्म, त्वं यज्ञः, त्वं लोक इति; स पुत्रः प्रत्याह, अहं ब्रह्म, अहं यज्ञः, अहं लोक इति; यद्वै किंचानूक्तं तस्य सर्वस्य ब्रह्मेत्येकता । ये वै के च यज्ञस्तेषां सर्वेषां यज्ञ इत्येकता; ये वै के च लोकास्तेषां सर्वेषां लोक इत्येकता; एतावद्वा इदं सर्वम्; एतन्मा सर्वं सन्नयमितोऽभुनजदिति, तस्मात् पुत्रमनुशिष्ठं लोक्यमाहुः, तस्मादेनमनुसशाति; स यदैवंविदस्माल्लोकात्प्रैति, अथैभिरेव प्राणैः सह पुत्रमाविशति । स यद्य् अनेन किंचिदक्ष्णयाऽकृतम् भवति, तस्मादेनं सर्वस्मात्पुत्रो मुञ्चति, तस्मात्पुत्रो नाम; स पुत्रेणैवास्मिंल्लोके प्रतिष्ठति, अथैनमेते दैवाः प्राणा अमृता आविशन्ति ॥ १७ ॥