sarana gaye ko ko na ubaryo
Krishna Bhajan
सरन गये को को न उबार्यो। जब जब भीर परीं संतति पै, चक्र सुदरसन तहां संभार्यौ। महाप्रसाद भयौ अंबरीष कों, दुरवासा को क्रोध निवार्यो॥ ग्वालिन हैत धर्यौ गोवर्धन, प्रगट इन्द्र कौ गर्व प्रहार्यौ॥ कृपा करी प्रहलाद भक्त पै, खम्भ फारि हिरनाकुस मार्यौ। नरहरि रूप धर्यौ करुनाकर, छिनक माहिं उर नखनि बिदार्यौ। ग्राह-ग्रसित गज कों जल बूड़त, नाम लेत वाकौ दुख टार्यौ॥ सूर स्याम बिनु और करै को, रंगभूमि में कंस पछार्यौ॥
sarana gaye ko ko na ubāryo। jaba jaba bhīra parīṃ saṃtati pai, cakra sudarasana tahāṃ saṃbhāryau। mahāprasāda bhayau aṃbarīṣa koṃ, duravāsā ko krodha nivāryo॥ gvālina haita dharyau govardhana, pragaṭa indra kau garva prahāryau॥ kṛpā karī prahalāda bhakta pai, khambha phāri hiranākusa māryau। narahari rūpa dharyau karunākara, chinaka māhiṃ ura nakhani bidāryau। grāha-grasita gaja koṃ jala būḍa़ta, nāma leta vākau dukha ṭāryau॥ sūra syāma binu aura karai ko, raṃgabhūmi meṃ kaṃsa pachāryau॥