हे कुन्तीपुत्र ! सर्दी, गर्मी और सुख-दुःख को देने वाले इन्द्रिय और विषयों के संयोग तो उत्पत्ति-विनाशशील और अनित्य हैं, इसलिये हे भारत तू उनको सहन कर ।। १४ ।।

ହେ କୁନ୍ତୀର ପୁତ୍ର, ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ଏବଂ ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ବସ୍ତୁର ସମ୍ପର୍କ ସୁଖ ଏବଂ ଦୁ distress ଖର କ୍ଷଣସ୍ଥାୟୀ ଧାରଣା ସୃଷ୍ଟି କରେ | ଏଗୁଡ଼ିକ ସ୍ଥାୟୀ ନୁହେଁ, ଏବଂ ଶୀତ ଏବଂ ଗ୍ରୀଷ୍ମ ପରି ଆସନ୍ତି | ହେ ଭରତର ବଂଶଧର, ଜଣେ ବିଚଳିତ ନହୋଇ ସେମାନଙ୍କୁ ସହ୍ୟ କରିବାକୁ ଶିଖିବା ଆବଶ୍ୟକ |

O son of Kunti, the contact between the senses and the sense objects gives rise to fleeting perceptions of happiness and distress. These are non-permanent, and come and go like the winter and summer seasons. O descendent of Bharat, one must learn to tolerate them without being disturbed.